grafika
14-01-2015, Administrator
Poprzednia
strona
Następna
strona
Powrót
Drukuj
Pdf
Pomnik Walki i Zwycięstwa powstał w 1971r. Wyszedł spod ręki mistrza Ludwika Konarzewskiego syna i od samego początku wzbudzał kontrowersje. Ówczesne władze, które złożyły zapotrzebowanie na ten monument chciały w ten sposób uczcić 50 rocznicę III Powstania Śląskiego, lecz ani autor, ani przybyli na oficjalne odsłonięcie pomnika ludzie, nie widzieli w tej okazji powodów do świętowania. Po zakończeniu oficjalnych obchodów, na których wśród zaproszonych gości można było wypatrzeć także Józefa Grygiela ówczesnego Sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach, niezbyt często zaglądały tu oficjalne delegacje a samo miejsce na wiele lat popadło w niełaskę mieszkańców. Dziś już wiemy, siłą nie da się wzniecić ducha poczucia narodowego – na to musieliśmy poczekać kilkadziesiąt lat. Obecnie Pomnik Walki i Zwycięstwa uznawany jest za jeden z najważniejszych monumentów w Rydułtowach, pod którym organizowane są wszystkie oficjalne obchody świąt państwowych, regionalnych i lokalnych.
Zupełnie wyjątkowy jest opis monumentu, który wyjaśnia umieszczone na nim symbole oraz postacie. Ogólnym kształtem pomnik ma przypominać orła zrywającego się do lotu. Lewa strona to skrzydło podniesione, czyli walczące. Po dokładnym wejrzeniu w fasadę monumentu, możemy na nim znaleźć odniesienia do trzech zrywów powstańczych. Na pierwszym planie – po lewej stronie widać postać składającego się do strzału powstańca. Jest to symbol I Powstania Śląskiego. Powyżej odnaleźć możemy dwie głowy, które według autora symbolizować mają II Powstanie Śląskie. Jeszcze wyżej znajdują się trzy głowy oznaczające, zgodnie z logiką, ostatnie – III Powstanie Śląskie - te znajduje się na monumencie najwyżej właśnie dlatego, że zakończyło się pomyślnie. Ludwik Konarzewski syn, chciał przez ten pomnik pokazać, że we wszystkich Powstaniach Śląskich brali udział mieszkańcy Rydułtów.
Nie tylko zrywy wolnościowe z lat 1919, 1920 i 1921 uwiecznione są na fasadzie pomnika Walki i Zwycięstwa. Można w nim doszukać się o wiele więcej odniesień historycznych, co zresztą zgodne jest z intencją autora, który chciał, aby monument był zagadkowy i dawał możliwość wielu różnorodnych znaczeń. Oprócz sylwetek powstańców, dzieci oraz mniej czy bardziej wyraźnych odniesień historycznych, na pomniku możemy znaleźć także napis: „Wieczna Pamięć i Chwała Bohaterom Walki”. Kompozycję zamyka żołnierz prezentujący broń, którego specyficzny i pełny grymasu wyraz twarzy uosabia sens, o jaki walczyli przedstawieni w tej alegorii powstańcy i żołnierze.
Oficjalne odsłonięcie pomnika połączone z obchodami 50-lecia wybuchu III Powstania Sląskiego o mały włos mogłoby się nie odbyć. Z informacji, jakie przetrwały do czasów współczesnych wynika, że ówczesnym władzom nie spodobało się ustawienie pomnika. Dygnitarzy w oczy raził kierunek, w którym ustawiono lufy karabinów żołnierzy uwiecznionych na fasadzie monumentu. Jak łatwo się domyślić, celowali we wschód. Fakt ten jednak przemilczano ale Pomnik Walki i Zwycięstwa nie był ulubionym obeliskiem władz komunistycznych. Po 1989r. powrócił do łask i dziś jest uznawany za jedno z najwybitniejszych dzieł mistrza Ludwika Konarzewskiego syna.